Fleur Rieter (directeur ASR): boegbeeld in beweging
Bestuurders over vitaliteit
Hoe doe je dat: duurzaam inzetbaar zijn en vitaal blijven? In de reeks ‘bestuurders over vitaliteit’ de persoonlijke visie (en voorbeelden) op deze thema’s van Fleur Rieter, directeur ASR pensioenen. De reeks heeft als doel kennisdeling, inspiratie en pragmatische vormgeving op belangrijke HR-thema’s.
Saai en stoffig? Zeker niet! In gesprek met de directeur van ASR Pensioenen, Fleur Rieter, wordt dat beeld onmiddellijk ontkracht door dynamiek en ambitie. Beweeglijke handen die haar rappe woorden kracht bijzetten, een snelle lach en heldere blik… Deze bestuurder straalt vitaliteit uit, terwijl ze vertelt over haar werk en leven. Een fulltime baan, getrouwd en vier kinderen; wat zijn haar drijfveren?
25 vragen voor een succesvol sollicitatiegesprek
De voorbereiding op het sollicitatiegesprek is het halve werk. Helemaal als je weet welke vragen er op je afgevuurd worden tijdens het gesprek.
Juist in mijn drukke baan doe ik mindfulness en yoga oefeningen. Nog steeds. Lacht: en dat kan je ook in tien minuten doen hoor! Ik zorg dat ik fit ben, ik loop drie keer week hard. Dat heeft invloed op mijn mentale fitheid. En ja, wat nodig is, is veel schakelen met elkaar. Dat doe ik thuis ook. Het is een kwestie van continu prioriteren.
Ik zou me voor kunnen stellen dat sommige mensen daar gek van worden…
Ik niet! Hoe meer er gebeurt hoe beter! Ik krijg er juist ontzettend veel energie van. Ik hou van verandering, dan ben ik op mijn best.
Ik ga voor succes en resultaat, daar word ik blij van. Het bereiken van doelen zit in mijn werk, maar ook in mijn privéleven. Belangrijk is dat ik met een glimlach naar mijn werk rijd, en met een glimlach weer terug. En dat doe ik!
Ik leef in bewegende omgevingen. Ik heb vier kinderen, van zeven tot veertien, dus dat is een drukke bedoening. Maar ook in mijn werk: de wet is in beweging, de werkgevers zijn in beweging, de klanten zijn in beweging. En mijn medewerkers ook . Dus het is een wezenlijk onderdeel van mijn werk om daar balans in te vinden.
Ze wordt stil als ik vraag van welke zaken ze uit balans raakt. Dan moet ze echt nadenken.
Misschien als het gaat om het tempo van de veranderingen…. Ik heb de vrijheid gekregen om een team om me heen samen te stellen. Een verzameling van heel verschillende types. Er zijn momenten waarop er dingen gebeuren die je niet verwacht had, en dan zitten we bij elkaar echt even van “Jongens, hoe gaan we dit fiksen met elkaar…“ En dat kan ik niet alleen.
Dan heb ik het echt nodig om samen te zijn. Ik heb in mijn leidinggevende rollen de kracht van een team ontdekt en wat dat met mij doet. Ik ben het door de jaren heen steeds meer gaan doen.
Dus ja als ik uit balans ben, dan is mijn eerste neiging om mensen op te zoeken. Ik verzin het niet in mijn eentje. Je gaat zitten samen en vervolgens roept iemand iets, en dan roep ik iets, en dan nog iemand iets, en dan komt er wat. Dat is heel mooi.
Dat is thuis ook. Als er wat is, dan spar ik met mijn partner. En nu ook met de oudste kinderen, dat vinden ze ook leuk.
Wat is jouw achtergrond?
Ik was ooit heel goed in wiskunde. Dat vond ik ook een leuk vak. Zo ben ik de econometrie ingerold.
Ik houd van de nuchterheid van financiën, het is tastbaar. De fascinatie voor cijfers en ingewikkelde puzzeltjes, die heb ik altijd gehad. Ik heb altijd in de verzekeringssector gewerkt, nu vijf jaar bij ASR en drie jaar bij ASR Pensioenen.
Ik ben wel in de financiële sector meer richting klant gegroeid. Dus geen financiële modellen meer in achterkamertjes, maar echt een bijdrage leveren aan het verbeteren van de sector.
En ASR is een ontzettend gaaf bedrijf in een buitenwereld waar weinig vertrouwen is, waarbij we als sector een antwoord zoeken op vervelende dingen als het afstempelen van pensioenen en woekerpolissen. Ik zou het heel mooi vinden als ik een bijdrage kan leveren om dat vertrouwen te herstellen.
Dus wat is de zingeving voor de klant, hoe win je vertrouwen? Het helpen door te doen zonder verspilling, is daarin ons motto. Dat is voor mij de nuchtere praktische manier, zonder poeha. Jij bent een klant, wat is je probleem, wij gaan het oplossen. Dat past bij mij, dat doelgerichte.
En doelen voor de toekomst?
Niet wachten totdat de politiek komt met het scenario voor de toekomst, maar de organisatie zo inrichten dat je snel en flexibel in kunt spelen op welk scenario het dan ook wordt. Dat willen we binnen de organisatie, maar ook voor onze medewerkers en onze klanten.
Die Pensioenschijf van vijf (Nibud) is wel een aardige: we hebben de AOW, pensioen via je werkgever, misschien lijfrente/polissen, en je hebt fiscaal vrij vermogen. Maar die vijfde pijler ben je zelf, dat is jouw duurzame inzetbaarheid. Daarin zit het antwoord op de vraag “hoe lang blijf ik doorwerken?”
Het is niet meer zo dat je tot die ene specifieke datum werkt als een bulldozer, dan stop je en ga je met pensioen. Dat zal in de toekomst geleidelijk gaan. Hoe ga je dat doen? Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met het antwoord op die vraag.
Wat hebben medewerkers van ASR Pensioenen nog te ontwikkelen op het gebied van duurzame inzetbaarheid?
Zelf in beweging komen! We zien binnen Pensioenen dat mensen er lang werken, dus de doorstroom is een thema. Er zal in de toekomst minder werk zijn omdat we automatiseren, en het werk wat er is gaat meer over wat gaan we doen naar klanten.
Onze Human Resources afdeling biedt een grote diversiteit aan tools op het gebied van duurzame inzetbaarheid, en ik ben er zelf al drie jaar actief mee bezig. We zetten het op de agenda, voeren er gesprekken over met mensen, we stellen voorbeelden.
Je zag dat bij nieuwe vacatures niemand reageerde, terwijl iedereen weet dat we reorganiseren. Hoe kan dat? We willen in eerste instantie niemand van buiten, willen dat er intern gesolliciteerd wordt.
Wat voor mij vanzelfsprekend is, is voor een hele hoop mensen niet vanzelfsprekend.
Inzetbaarheid zou zoiets eigens moeten zijn dat je je vanzelfsprekend bezig houdt met je ontwikkeling, dus ook met “later” en hoe je dat met je financiën gaat regelen. Ook al ben je pas 25. Mensen interesseren zich wel voor het kopen van een nieuwe telefoon, maar als ze in de krant lezen dat fondsen niet indexeren, dan is dat toch ver van huis. Terwijl ik dan denk: dat kan over de helft van je pensioen gaan! Pensioen is niet meer een gegeven dat de werkgever voor je regelt.
Heb jij een tip voor mensen om in die beweging te komen?
Toch het stuur in handen nemen. Het is niet anders als bij onze klanten. Wat we ook tegen hen zeggen. Volgens de cijfers van het Nibud heeft 40% van de Nederlanders enigszins een idee hoe ze er financieel voorstaan, de andere 40% heeft een geordend dossier, maar die laatste 20% heeft werkelijk géén idee!
Dat is ook het stuur in handen nemen hè. Dus wat de interne boodschap is, is eigenlijk ook de boodschap naar klanten toe: breng je situatie in kaart en vraag je af welke keuzes je daar in hebt.
Hoe leer jij je kinderen dat ze het stuur in eigen handen nemen?
Fleur lacht: Veel loslaten! Veel aandurven: “ga het maar doen”. Ik zeg wel eens als ik één kind had, en ook nog parttime zou werken, zou ik dat moeilijker vinden. En het helpt om het gewoon te doen en het vertrouwen te zien. Dat heb ik ook moeten leren.
Ik woon in Amsterdam en toen mijn oudste voor het eerst met een vriendinnetje de stad in ging….ja dan denk ik “hallo, hoe gaan we dit met elkaar afspreken?”. Of we zijn op wintersport, en ineens gaan er drie kinderen pistes af die ik niet af durf…. Hoe gaan we dit nu organiseren? Dat zijn allemaal stapjes. Elke keer denk ik: laten we het maar proberen, en als het goed gaat, dan weet ik dat, en zo niet dan heb ik daar ook weer van geleerd. Zo leer ik al doende loslaten.
Fouten durven leren maken, en daarvan leren is ook iets wat we binnen de cultuur van ASR aan het ontwikkelen zijn. We zitten wat dat betreft in een transitie. We maken korte slagen: iets drie maanden doen, dan kijken of het gaat, dan resultaat zien. Het helpt dat mensen resultaat zien.
Zie jij jezelf werken na je 67ste?
Misschien naar meer kleinere rollen dan die ene grote rol die ik nu heb, of deels betaald deels onbetaald. En dat ik dan afhankelijk van mijn fysieke vitaliteit, keuzes maak van wat doe ik wel nog en wat niet meer.
Vind ik wel aantrekkelijk, relaxed idee! En ik denk dat dan de vraag “wat kan ik nog bijdragen en waar wil ik bijdragen” zeker zal spelen. Ik zie me zelf wel maatschappelijk bezig zijn, op verschillende vlakken. Wat of hoe weet ik niet, maar dat ga ik dán kiezen en niet nu.
Tips van Fleur Rieter:
- Neem het stuur in handen
- Denk nu al na over je (financiële) toekomst
- Richt het zo in dat je keuzes hebt
25 vragen voor een succesvol sollicitatiegesprek
De voorbereiding op het sollicitatiegesprek is het halve werk. Helemaal als je weet welke vragen er op je afgevuurd worden tijdens het gesprek.